I levion bo la lança drecha per la batalha

bramen: Viton, Bahìa! «minquecant de la dralha;

'na penchura de guedo, arquivet, revinquet,

zigamago n'an fach per gralha i salvanet,

de 'n arbor clar e borre n'an fache noste dralhe

òura venre di Cenre òura Pasquette jalhe;

sal pelon i sensal e i tarel van s'i peire

quora mairem amori, 'n'arpa apres l'autra, ai meire;

i cherisiere 'n blanc e 'n ròsa i brignoliere

n'avìven la foganha 'nt'i jardolin di sere;
de ser a l'areveire lo solelh flecha 'n ralh

de fuec e sang al filh, Fraisse, 'nte sio còr balh;

es tia roeita, barba, 'nte i tito sònen l'arpa

e chanta vielh la garba, stùchela sensa parpa;

gòi dal solelh que nais; pais dal solelh que muèr

e minqu'i age que muèr, que nais, es sempre alèr;

òura polen i ocel contia(r) se la jorneita,

i encharme e l'aveni(r) de tota la roeita;

e i liech an milla fuelhe, i sòn an quarqui suehn,

i suehn an milla fior per 'na grinor de luehn.