La g'é arrubá lou Re,

la g'é arrubá lou Re

e chi poulìa poulìa courìa s'al Pont Naou

a vairi lou moustrou mái vist

coun lou casul gros gros

qu'al fazìa la tampa

pour lou palás dal Re balòs.

A forsa d' gavár d' tara

e d' butár d' siman e d' moun

la g'é nishé in bel palazhoun.

E lou Re pasáva pour piása

riverè da qui qui cuntou

(nouzaoutri que countian nint

garjan da tsout i porti).

Pour arpagar le riveranse

lou Re, qu'al era nint fol,

al á moustrá a qui qu'i cuntou

'scou fár-se riverir

(e a qui qu'i cuntou nint

'scou vanta riverir).

Aprés d' poqqui mas,

vouzaoutri gi craiè nint,

Limoun al era 'starnè

d' moustrou coun gi casul.

La g'é arrubá gi Re,

la g'é arrubá gi Re.

Gi nhoc i soun aná a vairi,

gi furb i j'àn riverè

e l'é p'r acò que ëncœi

Limoun l'é pien d' Re.

La 'storia i sourìa fnìa

ma vœch ancár countar-ne in toc.

Limoun l'é pien d' Re,

Limoun l'é pien d' Re.

Oh! que bel, Limoun l'é pien d' Re,

ma la g'é pœ d' dzant qui gárjou

stroumá darer di porti,

i soun tuts an piása qui criou:

voulan aousár acò nostri!

P.S. Sai aná dal tabaquin

ai tsatá doue cartoulinne

le ai 'ncadrá coun rispet,

voulé sabèr pourqué?

pourqué dman la gi arrubba d'aoutri Re.