La ge arubà lou Re
la ge arubà lou Re
e ci poulia poulia couria sal Pont Naou (1)
a vàiri lou moustrou mai vist
coun lou casul gros gros
qu'al fazia la tampa
pour lou palosh dal Re balos.
A forsa d' gavar tara
e d' butor d' siman e d' moun
la ge nishé in bel palazioun.
E lou Re pasova pour piosa
riveré da qui qui cuntou
(nouzaoutri que «cuntian nint»
garjan da tsout i porti).
Pour arpagar le riveranse,
lou Re qu' a l'era nint fol
al o moustrò a qui qui cuntou
scou farse riverir
(e a qui qui cuntou nint
scou vanta riverir).
Apres d' poqqui mas
vouzautri gi craijè nint
Limoun l'era starnè (3)
d' moustrou coun gi casul.
La ge arubà gi Re
La ge arubà gi Re
gi gnoc i soun anà a vairi
gi furb i gi an riverè.
le pr'acò que 'ncoei
Limoun le pien d' Re
la storia i souria fënia
ma voch ancor cuntarne in toc
Limoun le pien d' Re
Limoun le pien d' Re
Oh! que bel, Limoun le pien d' Re
ma la ge poe d' dzant qui garjou
strumò darer di porti
i soun tuts an piosa qui crioù
voulan aousar «CO' NOSTRI» (4)
Ps. Sai anà dal tabaquin
ai tsatà doue cartoulinne
le ai 'ncadrò coun rispet, .
voulé saber pourqué:
pourqué d' man la gi arubba
d'aoutri Re.
Dzacoulin Bourtela-Limoun
commenta