Apres ouech mes de malatio. ouech mes pasà da n'espidal a l'aute. ouech mes vivù bou na souleto ideo en testo: retournar a lou siou pais dal Mel. Tavio Cosio nous a lisà. Lu 10 de San Jacou. Apres n'aoute atac cerebral es mort a Vilofalet. doundo ero nisù sesantosies an arie.
A Lou Mel ero couneisù coumo "l'Espesiari"; praqui en vir ero seguroment mai couneisù coumo escribaire e poueto: per en paou de nouzaouti ero dran de tout n' amis e pei decò n 'aderent a lou MAO, un d'aquii aderent que avien marcà i premìe an de lou Mouviment en Val Varacho. i prime bataie. i prime elesioun comunale, la primo festo ousitano a Lou Mel. couro Jusep Pazie ero lou prim Sendic ousitanisto de i Valade... Segur que. en repensant a tout acò. poulen ren far a menc de remarcar coumo bou Tavio se n'en vai en tros de l'estorio ousitanisto de i nosti Pais!
Arubà escazi per cas a Lou Mel vintoset an pasà. Tavio s'ero estachà bou na grinour espesialo a n' aquel País. na grinour que mec en cor sensible coumo lou siou poulio marcar; n avio fach la sio Patrio. Pa per acò avio desmentià Vilofalet. la piano piemuntezo d'ounte al venio.
Ansi, la duro vito de campanho couneisuo en t'aquii temp ilai en t'aquel pais, coumo la prizunio en Germanho, an segurament menà Tavio a lou pi gran respet e a l'amour per nosto jent, per nosto culturo, per nosto lengo que subit e estraourdinariament a sabù mestrejar.
Segurament, e per bounur, Tavio venarè ren recourdà coumo en poulitic. Nous laiso subretout en patrimoni d'escrich, de pouezie. de disenh que l'an marcà dra de tout n'ome de culturo, coumo en poueto: n'artisto que tutun avio decò ben coumpres que lou trabai pulitic e l'aoutounoumisme soun i chamin da far per redounar vido ai nosti pais. En recò ero ajutà da lou siou estraourdinari sens de l' estorio: ren l'estorio di rei e di duzou, me l'estorio de la jent, jountà a lou rigour de la resercho d'arquivi e dal document. Trabai coumo "Il Mercato di Melle", "La Peste a Melle" (Valados Usitanos) e "Corsi d'acqua e Mulini nel territorio di Melle" (Lou Soulestrelh) van ben delai de l'obro d'estorio loucalo.
Tavio, que avio ren un di caratre pi facil, es deco arubà estraourdinariament a trabaiar bou toute i asouchasioun ousitaniste. bou lou mound piemontesisto. bou en baroun de journal e riviste. A demoustrasioun de tout acò. a part i trabai que aven jo sità. i resto la "Miniguida della Val Varaita" (Qusitanio Vivo), e i'straourdinarie estorie de "Roche. Sarvan e Masche" (Coumboscuro). e de "Pere Gramon e Lionsa" e "Sota el Chinché" (Ca d'estudi Piemonteis).
En ti darie temp, escazi coumo en retourn a l'enfansio. ai record de jouventù, ero retournà a Vilofalet bou na man d'estorie. escriche en lengo italiano. per lou journal "La Pagina" de Saluse. Ero beleu en senhal que la sio vito sario pus istaa lungo.que. apres aver quità de far l'espesiari. i restavo pus lou temp per far aquelo cultura que avio encharmà tuto la sia vido.
Lou regret de pus avelou bou nous. de pus avelou dapè per lou trabai ousitanisto es grand: nous resto tutun tout acò que n'ele a sabù far per nosto culturo e per nosto jent, en trabai que nouzaouti. amis e coumpanh. s'engajen a ren lisà perde.
commenta