Velhi cazèi eibardà p'lâ mountagna,
soulet su lî bariol e placà fèrm,
oumbra niera dint lâ nèut bloia d'uvèrn
e grî dë journ sou la calòtto blancho
quë s'agragno a la careso dâ soulelh.
Ouz atendà l'artourn dë la sazoun bèllo,
laz àlbaa griza, lî cret vèrt bourdà dë roui
e lou chant farlouquet dë la bourèllo
ajoucâ su la brancho d'un blëtoun.
Cazèi dë lâ mountagna, astantou dë vouz arvee,
coumà astantou d'arvee e paire e maire.
Il an lâ man marcâ dâ temp e dâ travalh,
il an lou frount rupì da tant dë siour,
su quee frount beneizì uno marèllo
dë rito que dëven chaavée pi claro;
coumà vouzautri, cazèi dë là mountagna,
oû pourtà la calotto dë neo blancho,
e votri mur grî lou journ e nie la neut
sioun roujà dâ jalà e la tourmento.