I à 'n viei pruverbi che fai:

"Chi travaio prego!"

Ma nusauti fi de la muntagno disén:

chi travaio e cianto prego düi bot.

Ciantén a lu 'spuncià dal giurn,

ciantén a lu sulei che vien,

ciantén chinà sal nost travai,

ciantén curo i'umbre calen de la nuécc;

ciantén, ciantén curo piòu u ciaramaio,

ciantén, ciantén curo chilo la trumento,

ciantén, ciantén curo lu siel al tut seren,

ciantén, ciantén ent'al dulur, curo sen cuntent;

ciantén si noste ribe 'n fiur,

ciantén si nosti ciamp de seil,

ciantén per recurdà l'amur,

ciantén per la pass de tuto nosto gent.

Ciantén, ciantén, ciantén, ciantén.