Un arpat fort e l'autre mezan
counservan l'omme san.

Sièl rous a coujâ dâ soulelh
lou journ aprê lou temp
ai ee encâ melh.
Sièl rous a matin
s'apresto a arozâ lou jardin.

La dònno, la poudro e la teèlo
s'agacchan jamai aboù la chadeèlo.

Per lî garc e feniant
l'ee toujourn fèto grant.

Per estimâ pechà
e portofeulh
basto pâ un colbe d'eulh.

Ounte la lh'a uno bello obergisto
lou vin ee pi boun.

Cant la plòu su lâ javella
lâ chataggna venan bella.

A forso d'anâ ei pous,
la sellho
pert l'ansiero e l'aurellho.

Cant lou soulelh coujo,
lou garc se lèvo.

La vento jamai afrandâ
lou mani aprê l'appio.

Serenâ de neuit
duro fin que dinâ sio queuit.

Lâ voulp tenan counselh:
garo a la poulalho!

La neuit lî galantom s'arbatan
e lâ canallha s'eibardan.

L'avarou al ee coumò lou courin:
â sèrv ren qu'aprê mourt.

Se h'arbre buttan la flour
denant que la feulho
li seré tant de frut
da te chavâ la veulho,
ma s'î buttan la feulho
denant que la flour
pâ gî de frut, ma ren que
de siour.