Ben car amis de Coumboscuro,
sén nous de l'Ateìe de scultùro que vous escrivén aquesto vinco.Es lou temp de far saìr lou journàl de la primo.I fau se vièsten de bele féie e fan fiourì i noste pagine coumo i bianque fiour di charjère.Ent 'i pra l'erbo créis tuchi i journ na pignà de pus. I mountagne coumèncen à verdiàr fin se la cimo. Oh, coumo voularìen decò nousiàuti courre foro à amusàsse! Quarque vinque laissén prou lou travài e courrén un dareìre de l'àute per chapàsse, ma lou mestre de la fenèsto dubèrto de l'escòlo al nous arùbo ai garrét. De vinque al s'enrabìo ma prou d'aute al grigno e al nou dì que sén encàro joùe.
Lou séro, couro anén à caso, l'aire es jo brùn e sentén bramàr lou janavél al mes di rame fueia. I Nou vìren d'entourn i ratavouloúire, qui van ficàsse ent'i muràie di case cala. I rane dai nàis iquiòute chànten fort fort e i'embastìssen na belo chansoùn coun i grî. Acò la vol dir que, i'a pu gàire, e nous piarén i vache e i chabre e anarén mai en pastùro pr'i coumbe fresque, lou lounq dal bial. E seta se l'erbo, dal temp que i vache chàumen(1) vous pensarén tuchi, amìs de Coumboscuro e vous disén jò uro que vous espetén tuchi aquest'istà, per la fin d'avoust.
Lou 29 e 30 d'avoust per lou noste paìs i'à en grant avenimént: s'encoùntren da nous i Prouvençàu e i Piemountés, à far la grando festo de tuchi i'ann: lou méstre nou dì qu'i'es coumo la Santo Estello mountanaro de la gent di noste valade. Pensén que degùn de vousiauti al mancaré e envitén tuchi i amìs per aquì journ. Alouro arveire lou 29 e 30 d'avoust, par strégnesse fort la man tuchi ensém, en noum de la nosto belo lengo mountanaro e prouvençàlo.
commenta