Tsut la rocia dei Müréts

la viviya ai temp d'en bot,

('n cumpaniya u tut sulét?)

lu pü gross dei sarvanot!

Pa ben c'oc l'era l'as subbiya:

se na bestia u na persunna;

mac lu sera ar pareissiya

(nus cüentava la grundunna)

e la gent che pòu i aviyen!

I beicaven ar drecc d'anar:

d' gün perdun - oh! i u subbiyen! -

s' na mancansa vai scapar!...

Mariutin - 'n pumin d'or -

La pü bela 'ntra lei fiyes:

disiyen tüci «L'es 'n tesor!».
ed i giuve la vuliyen.

Prumetüa i era da temp

ar pü ric ch'era Culin,

ma 'ntar cor e ben suent

ìye smaniava per Pritin.

Fin ch'en sera i se sun trubà

'ntar furnai dapé la viya

ch' vai ciapüa a la burgà.

«Oh! Pritin, chë meraviya,

star bu tü e... far l'amur!

Issì strecc e ben stremà»

« Mariutin, oh miu bel fiur!».

Fasiya él entusiasmà.

Ma d'etsubre lu sarvan,

che veiya e era ren vist

cala fitu achì dacàn

e se trasfurma a l'empruvis

'nten bestiun, gross sacan!

La Marriya Mariutin!

- sanc caià - i müer 'nti brass

dar siu amant: lu bel Pritin!!!

«Beles fiyettess - fai la Meica -

fasè gnente d'estremà...:

lu sarvan es tsubre e beica,

'nca ren facc, sié dzò ciastià!

Gazdà amun - a penduleun -

na feissinna, ben ciargià

ar l'es 'ntla lüna - balussun -

perch'a i auti al à ruba!».

Far l'amur e rubadzar

l'era amun d' gross pecà:

acò brüt sa cundanar

per lu viure en sucietà!

Sai 'nca 'n bot, o brüt sarvan,

da la rocia dei Mürets,

e ven veire acò ch'i fan

ar giurn d'eura en tut lu munt...

Piyar? Massar?... Es ren a nét

l'à püs d' fede e d'unestà;

basta mac ch'la fasse sòut;

tut la resta es desmentià!

S' tu venghesses, sarvanot,

far-nus pòu dar mal ch' fazén,

la venariya mai c'ma 'n bot

ch' l'escandai calava ar ben!