U sabè pru dunt a l'é Bursét: bèn aut sla muntagna dsubre e antremèi da Ciargiaur e dla Balme, l'agl' à pamai nün, mézun vèuda, urtiä, ciapläs e buisuns sla viò, avazél e cialancia, tut an girp, ün dézert.

Ma sabau ke sent ans aréire l'agl' ère sensinkante persuna, lu tèit plèn ëd beskürja: vaccia, ciabbra, fiä, kurin, gialina; e ciak famigle i l'aviò sa saume? E fèn, blä, tartifla, örge, ciatagna? E üne ciapelle sül sarét e l'ékole per lu mèinä?

Din ké paradì ün omme sulét a sabiò pa lèire: a l'aviò fait üne grosse maladiò e a l'ère krèisü pagaire dégurdì.

-La vente k'uz äni da madame Bumpart - il kujunävan lu bursetins.

Pôr Martin! A l'ère trist per sun malör.

Ma a la fiére ed Tussens, notr'omme as n'an väi propi a Fenêtrella da madame Bumpart k'i vendiò la lünetta.

-Madame Bumpart, dunèmé ün parégl ëd lünetta per lèire.

-Argardè din ké kaisot, l'agn' à per tuta la vista!

Martin a n'an prèn ün parégl e a l'argarde la gazette.

-Madame, léju pä!

-Ciangè! Ciangè! Fin k'u trubè la votra! - i dì madame Bumpart k'i l'aviò la butikke pléne ëd gent a servì.

Martin a ciange du, tré vieggi, ma rèn a fä, a lèj pä.

-Léju pä! Léju pä - a dì ël povr'omme.

-Ciangè ! Ciangiè !

A mèigiurn Martin a ciange ankäre lünetta.

A la fin, madame Bumpart as vire e agl fäi - Ma dizè ün pauk, Martin, sabau amens lèire?

-Madame! Sé mi sabesse lèire, ariuk pä besugn ëd vôta lünetta. As ciave ël ciapél e as n'an väi, faciä.

-Arvé madame Bumpart!