Dun Berger, vikére da Lau e famö ciassaur, ün giurn as n'an väi a la ciässe da ciamul.

Pauk ëd subre dla barakka da Valun, ün bé ciamul as fai vé sül rucié.

-Pam! Pam!- Fait : du kolbi a la tête, la bestje is drèise sül darèire e i cèi sül viol.

Dun Berger a kur vitte, ma, plü vitte k'él, üne fenne i saute fôre dlu buisuns an braglient: - Ma ciabbre ! Ma pôr ciabbre!

Notr'omme a reste ëd bôk e a pò pä s'ékundre. A kunuis la fenne e a sap k'ël giurn apré tu la gent da Lau ariò sabü ke dun Berger a l'aviò pré üne ciabbre per ün ciamul.

-Vôt ciabbre i valiò pä dé lira, mi vu n'an dunu sinkante, ma kesau, panün diù sabé!

D'akordi: la fenne prèn lu soldi e is n'an väi kuntente perkè i l'à giamai fait ün si bun kunträt.

Ma la nèut l'é térible per la fenne k'i l'à üne vögle folle ëd menä la bartavelle e i pò pä dürmì: - L'é pa pusible d'îtä ciüt, l'é plü fort ke mi; s'öbru la dens, la lenghe i vire kmè üne gubigle.

A tré ura ëd nèut, dun Berger a sent la klucette dla mézun batre kolbi sü kolbi, as krèi ke siè per kak muribund e as fäi a la fenétre.

-Dun Berger! Dun Berger!

-Ke vulau?

-Poju pä ëm këzar, n'an poju plüs. Prenè vôtu soldi per ciarità, ma tulmunt a diù sabé ké ël plü gran ciassaur dla valadde a l'à pré üne ciabbre per ün ciamul!