Barbu Seril a travagliäve a Vivaio da Ciambuns e, finì la giurnä, vèr sink ura, a preniò ël Gran Ciamin per s'arbatä a sa mézun a la simme da Ciamps.

Natüralment a traversäve Fenêtrella passent sla porte dluz ostu k'i l'avian üne grande atrasiun per notr'omme.

Tü lu senti giurs as arestäve an tré post per biure ün kartin: a la Ciaplette, a l'Assiette e a La Roze; a lu Tré Rèís as arestäve pamai perkè a n'aviò giò pru.

Barbu Seril a sabiò ke l'ère malfait, a biskäve, a faziò mila prumesa a sa fenne, ma tut inütìle, pa mujèn ëd tirä dreit: tré fermadda e tré kartins.

Ün bé giurn, plèn ëd ciagrin, a trobbe dun Prot e agl fäi sa kunfésiun a mèi dla viò. Ël sent omme, bu üne man sl'épäle agl dì: - Seril, l'è makè kestiun ëd vurghé. Vu u siè fort, l'omme plü fort da Ciamps, an passent dran l'ostu, fazau forse e tirè drèit!

Plèn ed buna intensiuns, l'induman barbu Seril, an turnent da travägl, a passe sla porte dla Ciaplette e a tire drèit. - E ün!

A l'é kuntent. Duà minütta apré a l'aribbe a l'Assiette. - Niente da fare! - As areste pä e a tire drèit ankäre ün viegge.

Finalment an pläse dla Roze, a diù ës fa forse dabun per pä ës lèisä tirä: ün pä arant... ün pä arèire... ké bun vin... e ké sèn! Vauk!

Vauk pä! Ün kartin l'é pa la fin da munde...! - ma, an batent ël pè, as n'an väi bu ël vizagge an fiok, fiér kmè Artaban.

E an ciantent per la vitòrje k'a s'è fait sü él méme, a intre ëd bordu a lu Tré Rèis e a ürle:

-Madame Toja, ankèu l'é-z-üne gran datte per mi, la vente fa fête! Purtè ün littre da plüs bun! Tré tentasiuns, üne plü forte ke l'autre, ma mi siuk îtà plü fort k'ella.

E, parié, a biù sun littre, tu sudisfait.