Ël dutur Tessur e barbu Luì i l'èran amisuns: i l'avian tü dü la pasiun per la ciässe e i l'èran tigiurn ansemp kmè kiul e ciamize.

D'utögn i l'agaciävan ël giurn dl' überture kmè une fête e i partian din la nèut per gaitä la liaure, ël fasan e ël ciamul.

Las dune k'ün viegge Luì a pärt per la ciässe e ël dutur a pò pä gl'anä perkè a l'à diversi malatti da vé propi iké giurn.

- I pujan pä agacciä ün aut giurn per cèire malatti?

Pôr dutur, a biske e a bät sa kane sla pèira dla viò. Luz autri i van e él a reste.

A la bassure, lu ciassaur i desendan: fiérs, ël ciapél arvers, la vésa a la korde, ël füziél a l'ékarselle e la kasadure gunfle. Maké Luì a l'é nié perkè a l'à pa pré rèn.

La bande is rankuntre bu ël dutur k'a l'anäve a la Muntagna e ciakün agl fäi vé suk a l'à atrapä, an kujunent Luì k'a l'à ël sak vèut.

Ël dutur, bastanse malin, as vire vèr Luì e agl fäi, rient dsus lu barbis:

- E anlure, mun bé ciassaur, k'avau fait? L'am semble k'uz aji pa drèit tià ün merlu!

Tüti i rian, ma Luì, trankile trankile agl rèpunt:

-Eh! Ke vulau, dutur, l'é pa fasile kmè per vu! La liaura i s'askappan e lu malatti i l'îtan ferm!

-Ah, pulisun d'ün malparlant!

Lui as askappe, ël dutur agl kur apré bu ël bâtun an l'aire, lu ciassaur i rìan e la vésa i bràulan.