Erou n'ome que travaiavo

erou n'ome "ennamurà"

aviou na mourouzo

es le mountagnes 'd la val Mairo

na belo pastouro

que gardavo na vachairo.

Ma en journ que piouvio

en tron m'la masà

mi ai piourà - ai crià siou scapà vio.

En paou 'd temp apres

mi siou deventà na lingero

na lingero d'amour

que fai I'amour abou la "barbero"

e pe' chanto na chansoun,

na chansoun que sono "amaro"

d'din ma goulo pieno 'd vin

ma fai pa ren mi chantou encaro

estousero fin a lou matin.

Siou la "lingero" 'd miou pais

ai en paou d'amis ent'i oste 'd la valado

e couro ai son mi duermou es la paiado.

Stanuech ai fach en bel sumi

ai sumià d'esse n'ome empourtant d'esse carcuni

ai sumià na vito "gaio"

faziou l'amour bou ma pastouro

ma en siou derveià trop bounouro

lou penas 'd la vacho jaio sous

moun moure

en la voouto lou bourri coure.

En siou ousà, siou anà foro

e ai chanta touto la desperasioun

que aviou ent'al cor

apres en trambaliand

ai pià na vio que vai amoun

na vio strecho, pieno de curves

e d'din en prà ent'i avio en paou de crous

me siou enjianouià e ai pregà "preghiero 'd lingero".

Lou matin d'apres la gent m'à troubà jalà

a na crous embrasà

n'aouto crous an piantà

ma i ero jo niero da lou temp counsumà

sus i an mac scrich na parolo "LINGERO".

 

Costanzo Mattalia- Elvo