Volar escota
La música ent una aurelha
un chan japa ent l'autra.
Un uelh ental pin enniverat
l'autre ent la nuech darrer de l'òrt di mòrts.
La cigarreta ent una man ilh fai fum,
lo creion ent l'autra per cò far?
En gola un grop,
dessot la camisa qualcòsa que pica.
De minca tant, sensa durbir la fenèstra,
las aurelhas, lhi uelhs, las mans,
ilh neisson, ilh vòlon daluenh.
'Scó abelhas après ilh venon al brusc
ent aquesta gruelha chauda
endoa lo miu arbut al duèrm.
Endoa autri uelhs, autras aurelhas,
autras mans ilh m'aspeton
per jontar de plumas a las mias alas.
(testo e audio di Giacomo Bellone, Limone Piemonte, valle Vermenagna; adattato alla grafia classica).
Lo metge e la television escota
Pensi qu'es lo moment de vos contar una istòria arribada à-n-un metge, que pòdi jurar qu'es vertadiera.
Un jorn, se recampa en cò d'un brave vièlh que tot en fasent auscultar avié laissat la television en marcha. E aquesta television èra mai malauta que son proprietari.
Au moment de partir, mon metge fa coma aquò à son pacient:
-Volètz pas que vos règli vòstre pòste? A pas grand causa, mai vos crepatz leis uèlhs à regarjar aquéleis images tant degalhats!
Tant dich, tant fach: en un batre d'uèlhs, la television fonciona torna - mai qu'es una meraviha.
Quàuquei jorns pàsson, e lo metge e mai sonat per lo brave vièlh. Arriba:
-E que v'arriba, mèstre? Onte avètz mau?
E l'autre de li respòndre:
-Ieu, vau ben. Mai es ma television que va pas...
Se li posquessiatz mandar una ulhada... Vos pagarai la visita...
(testo di un autore provenzale anonimo; audio: lettore dell'Occitania grande)
