Maria: “Mama, coza è veut dì vistise a la moda ëd lë val? Coza è i eu ëd divèrs da la maneri ëd vistise ëd tui’ li dì?”

Mari: “Can qu’ès dit “vistise a la moda ëd la val” è veut dì butase ‘na bela viësta a to lou soun faoudalin ëntounà a li couleù ëd la vieusta; ën gro sialët a to ëd fieu ricamà, da pourtà drapegìa ëntouërn aou col è ëncrozià ëdvant”

Maria: “è poi? Nhente d’aoutrou?”

Mari: “Ma no, i eu ëd co la cufia ëd piseut biënc a to lounc bindel groupà a to ën fioc: ël douë pounte librë cou sëndount eisì soou bufeut, varda, parèi.”

Maria: “Ma ën vì tuiti ou alavount ën gir vistì parèi?”

Mari: “Beh sé, ma nhint tui’ li dì, no, è i èrët meuc la viësta ëd la fèsta, soulitamënt è i avet la viësta për la fèsta e la viësta për treuvaìi, sëlla ëd tui’ li dì, ën poc cousumaia é touta tacounaia”.

Maria: “Ma g’èn ëncoù quërqui toc d’ën coustum?”

Mari: “Oh diaou! Nhint meuc quërqui toc, mè j’ai tou’ lou coustum, ou m’ l’eu dounà mia nona can qu’erou ‘na mërioira”.