Vèrbo irregoular: veira



Din l’ eicrit:

se vèit in baroun de gen


Veire: Part. passat: vit , vila

Ger.: veiont

Imperatiu: veîà, veièn, veìie


ind pres. pass. pros. ind. imp. ind. fut. cond. pres. cong. imp.
mi veîo l'èi vit veiò veîo pì veieriò veiso
ti veîe l'ave vit veià veîe pì veierià

veìsa
luì-lhèi

vèit

l'a vit

 veiàt

vèit pì

veîerià

 veierìt

veise

nouzooutri
/nò

 veièn l'avèn vìt veiòn veièn pi veieriòn

veisoun

vouzooutri
/vò

 veìie l'aviè vit veià veìie pì veierià

veìsà
lhour véioun l'on vit veiòn

véioun pì

veieròn

 veieriòn

veisoun



Atensioun!: Troviamo la stessa situazione (con la i o doppia i oppure î ) anche nel verbo

“creire” ( part. pass. creiù , creiuà - ( creiula); ger. creiòn ; imper. créîa, creièn, creìie)