Risposta di Gianpiero Boschero alla lettera di Romolo Garavagno a proposito dell'articolo L'Escolo dòu Po è morta? apparso sul numero precedente de Lou Soulestrelh (1973, N.1).
Miou char Romolo,
'n paou d'acò gue tu escrives enté touo litro la vai mec ben, e mi siou d'acordi bou tu.
E que tu as travaià e tratà ben coume charìo i tie amis prouvensal, chal decò dì que l'es vé.
E te diou decò que siou d'acordi bou tu que per fa la batahio de la culturo naturalo chal que fazén l'alianso. Carcun pouaré dì que per nouzaouti se trato pa soulament de nosto culturo poupoularo, magaro que aquesto sìe na grosso part de noste travai, ma que i'à decò d'aoute. Ma aquest es un d'aquì gro proublemo que vei pa tratà oouro: enté n'aoute moument, n'estis al bot, escrivarei carcozo per sente decò l'ideio di aouti.
Retournant a devizà de la culturo naturalo, mi creou que nous avén manco d'ourganizà-se desper nouzaouti. Apré la saré na cozo bono e justo fa l'alianso bou i Piamountes (e decò bou tuchi aquihi que i vòlen gardà souo culture) per fa valé noste razoun, tuchi i bot qu'avaren de batahie que van ensem.
Soulament en fazent coum'acò, nouzaouti, que sen pa tanti, pa tan fort e, se vos, decò pus paoure que vous, pouaren esse bou vouzaouti un dapé de l'aoute.
Acò que la sarìo pei na questioun de ourganizasion.
Porte-te ben.
Jan Peire de Bousquier
commenta