Jouŗnà VI, 8

_{FRESCO E SA NÉSË CESCA}

La lh’érë in cò, a Flouransë, in ommë qu’érë a noun Fresco di Celatico; ou l’avî, qu’l’ommë icì, inë nésë qu’i lh’ dizion pëŗ calinhajjë Cesca. I l’érë bion faitë e i l’avî inë bèllë figurë - pâ peui cmë quëlla douz ange quë n’ viion pinturâ - ma i s’ n’an cŗiî tèlmon qu’i l’avî pŗéî l’abituddë ëd cŗiticâ louz omme, lâ fënna e touttë s’qu’ la lh’ capitavë ëd véirë, sons ponsâ in moumon a cm’i l’érë ièllë; pouŗtan, i l’érë antipatiqquë, deipleizantë e mouscutûë ancâ mai qu’ louz aoutŗe, e la lh’ avî jomai ŗon qu’ la lh’ plàiëssë. A paŗ icon, i l’érë tèlmon fiérë qu’i l’aourî dounà motif d’ès cŗiticà, méi s’i foussë ità la fillhë dou Ŗéî ‘d Fŗansë. E, can-t-i s’ pŗoumnavë plâ viâ, i fazî la tŗounnhë cm’i sontëssë in goutas: ou l’aouriâ dì quë, pëŗ ièllë, la jon qu’ pasavon pla vî i fleirësson la bouzë. E ancarë nz’ avon pâ touttë dì ëd sâ maniéra deipleizënta e antipaticca, ma la bachtë parî.

In bé joû, apŗée aouguéirë fài sa pŗoumnaddë, i l’i touŗnà a meizoun e i l’i anà din la sarë nté qu’ou s’ tŗouvavë Fresco; an fëzon in baroun ëd gŗimasa, i s’i astà a cairë ëd ié, e i l’a coumonsà a souflâ. Alour Fresco ou lh’à dmandà: Peŗquë, Cesca, anqueuî qu’ l’i féetë, ou l’avé pâ pŗoufità pëŗ ŗëchtâ in pòou mai ëd ton an villë? E ièllë, an fëzon ëd gŗimasa tan qu’ la nh’avî pŗou, i l’à ŗeipoudù: L’i vrai qu’ei pâ féi la pëgguë an villë; ël motif l’i qu’a cŗéiou quë, din not’ villë, la lh’ sî jomai ità otan ëd fënna e d’omme deipleizan e antipatiqque cm’a n’ei vî mi, anqueuî: la nh’an pasavë nhonca un qu’ mi a tŗouvëssë pâ deipleizan cm’inë dizgŗasîë, e mi a cŗéiou qu’ la lh’ sî pâ, ou moundë, inë fënnë qu’ la lh’ deiplàîë cm’a mi ëd véirë ‘d pëŗsouna antipaticca; alour mi, pëŗ pâ lâ véirë, a sioû vittou vittou touŗnà a meizoun.

A qué pouen icì, Fresco, qu’ou pouî pâ supouŗtâ lâ maniéra dezagŗadabbla ëd sa nésë, ou l’à dì: Por fillhë, s’ lâ pëŗsouna deipleizënta lâ t’ deiplàion tan qu’eicòn,
së t’ vora vioùrë countontë, la vontë quë tu t’ beica jomai din ‘l miŗouaŗë. Ma ièllë, qu’érë inë veritabblë cabôsë veŗtë e inë eitouŗdìë, e pouŗtan i cŗiî d’aouguéirë otan ëd saboù quë Saloumoun, i l’a counpŗéî ël sansë dlâ parolla ëd Fresco pâ mëllhë qu’aourî fài in anë; ou countŗérë, i l’à dì qu’i vourî s’ beicâ din ‘l miŗouaŗë cmë laz òoutŗa fënna. E parî, quëllë Cesca, touŗtivé i l’érë, touŗtivé i l’i ŗëchtà.