Me navisu curo eru 'ncà minà
e apeno, apeno ciaminavu e de sero
me cugiavu süs na bancio ciaudo, ciaudo,
issì dran achest furnel,
ben d'apé de lu füec
e bucavu 'smaravià düi mundai 'schiupatà
'nte la braso russo, russo,
e i mìe süegn de minà
vulaven bu i valos-ce.
Dapé lu füéc sìu sulet achesto sero,
dapé lu füéc vau repensant;
bu i valos-ce munto amun,
vai, vai amun la mio 'speranso,
dapé lu füéc sìu sulet achesto sero,
dapé lu füéc sìu issì a 'spetà.
Curo foro 'nte la nüecc ciaramaiavo,
la mio gent se barunavo a 's-ciudasse
e miu paire nus ciantavo na ciansun
viéio de ghero, tut sut vòus,
u na storio di lup;
la viravo 'n füs tut bianc,
la chilavo 'n viei ruet
e tübavo miu pecé,
mi fissavu 'nciantà
achelo ceino niero, niero.
Dapé lu füéc sìu sulet achesto sero...
Eiro véu a travers d'achelo fiamo
lu passà de la mio vita, de mio tero,
e na vòus che vien delüegn
semeo che brame ilamun din lu furnel:
"làiselu pà mürì achest füec di tìe recort,
di tìe reire, de tio gent,"
... e me sentu caressià
de na man dòusso, dòusso,
me seméo veire n'umbro.
Dapé lu füéc sìu sulet achesto sero,
....................................................
dapé lu füéc sìu issì a pensà.
commenta