LU BÈBÈRU

Gilda la bërgërota i purtavë lu lèt cun lu bidun tüti i giòrn dau Castel Burèl duňche sun pari u tënit lë bétië, ai Mèitrë da Ginota ‘d Frédu.

Për vni ai Mèitrë, Gilda i passavë duan dla, funtana di Barun, e propi la funtana i jat faië vnì a la cabossa na gabula.

A Gilda a sarit pièjsüjë 'd cité 'n cit bèbèru, ma i sordi per citelu a j'eru pa.

Per pulèj cité lu bèbèru i jat pèňsà bèn ëd guiňté din lu bidun dlu lèt 'n quartin d'èjva frécia tüti i matin chë i passavë duan dla funtana di Barun.

Lu pruposit u j'erë che pagnün a sarit aňcursüsnë e jèi i javrit gagnà 'n quart ëd lèt tüti i giorn.

Apré 'd chèjsë sés meis Gilda i jat vaňssà i sordi e cità lu bèbèru.

Lu bèbèru u jérë na blëssa! Biaňch cumë la fioca! Propri bèl!

Gilda tuta sudisféta i purtavë sèmpi apré lu bèbèru për farsë tnì cumpania.

Ma 'n bèl giorn lu bèbèru u jat scarà slu bort e u jat cèt din la fuňtana di Barun.

Mort!

Tutu sagrinà Gilda i dit a sun pari: bēūca vèj,

Da l'èjva u jat vënü, din l'èjva u jat alà!

L'AGNELLO

Gilda la pastorella portava il latte con il bidone tutti i giorni dal Castello Borello, dove suo pa­dre teneva il bestiame, alla borgata Meitre da Teresa la moglie di Chiaffredo.

Per recarsi alla borgata Meitre passava davanti alla fontana della borgata Baroni e proprio questa fontana le fece venire in mente un espediente. A Gilda sarebbe piaciuto comprare un piccolo agnello ma non aveva i soldi.

Per poterlo comprare pensò bene di aggiunge­re nel bidone del latte un quarto di litro d'ac­qua fresca tutte le mattine che passava davanti alla fontana della borgata Baroni.

Il proposito era che nessuno se ne sarebbe ac­corto e lei avrebbe così guadagnato un quarto di latte tutti i giorni.

Dopo quasi sei mesi Gilda risparmiò i soldi e comprò l' agnello.

L' agnello era bellissimo! Bianco come la neve! Proprio bello!

Gilda tutta soddisfatta si portava sempre dietro l'agnello perché le tenesse compagnia. Ma un bel giorno agnello scivolo sul bordo e cadde nella fontana.

Morto!

Tutta addolorata Gilda commenta con il padre: guarda un po’,

Dall'acqua e venuto, nell'acqua è andato!