Quand mountavou e calavou 'mé l'ase
e lou mounde coupavo lou fen,
èrou jouve, èrou encaro minaio
tout èro bel, e istavou tant bèn.
Es per acò que tuòrnou en Ferrìiros
tout li ans dins la buòno estasoùn:
aquel prefùm de la campanho
me fai revièure uno vito passaio.
Les plantos viéios dapè li chamins,
lou riéu, li bials e mème les terros
dtns lour silenci tantos causos me dihin...
E iéu tuòrnou jouve dins moun pensìir!
commenta