Ant una fila d'arbre a-i në i é un-a

pi legera e dlica, che as drissa ant l'ària

an< >  filtrand la dosseur di j rag dla lun-a,

e an mez a j'àutre as biàuta solitària.

E < >nt soe feuje, montant su da la brun-a

tera, la sàiva con ël sol as mària,

për fé pi ciàir ël bòsch dl' ultima cun-a,

che për mia mort mare natura am pària.

Quattr'ass bianch rabotà, con'd longhe ven-e,

che a bato ancora gònfi 1d tënerëssa;

cunà dal fià dle bele neuit seren-e;

e mi, sar< > ent ël gran gnenteche am guerna,

forse i sentrai parej ëd na carëssa,

t< >  vers mia mòrt, score la vita eterna.