Ant una fila d'arbre a-i në i é un-a
pi legera e dlica, che as drissa ant l'ària
an< > filtrand la dosseur di j rag dla lun-a,
e an mez a j'àutre as biàuta solitària.
E < >nt soe feuje, montant su da la brun-a
tera, la sàiva con ël sol as mària,
për fé pi ciàir ël bòsch dl' ultima cun-a,
che për mia mort mare natura am pària.
Quattr'ass bianch rabotà, con'd longhe ven-e,
che a bato ancora gònfi 1d tënerëssa;
cunà dal fià dle bele neuit seren-e;
e mi, sar< > ent ël gran gnenteche am guerna,
forse i sentrai parej ëd na carëssa,
t< > vers mia mòrt, score la vita eterna.
commenta